درباره‌ی کتاب:
این نامه‌ها ــ صرف‌نظر از محضِ اطلاعاتِ ریزِ مضبوط در آن‌ها که در جای دیگری نیست ــ باز هم ملکی را بازتر و بی‌پوشش‌تر از پیش نشان می‌دهند. و چیزهایی از سادگی روان‌شناختی‌اش، از رُک‌گوییِ بی‌امان و غیرسیاستمدارانه‌اش، از اعتمادبه‌نفسش، از گذشت و چشم‌پوشی‌اش، از انعطـافِ سیاسی‌اش، از کم‌حوصلگی و حسّاسـیتش نسبت به «حمـاقت» دیگـران و بی‌اعتنـایی آن‌ها بـه «عقل و منطـق» و (به همیـن دلیـل) از سهل‌انگـاری‌اش نسبت به جنبـه‌های عـاطفیِ اعتقـادات سیـاسی، از منـاعتش، از دست‌تنگـی‌اش، از بیمـاری‌هایش، از روابـط و مسائـل خانوادگی‌اش و از چیزهای دیگری حکایت می‌کنند که فقط کسانی که او را خوب می‌شناختند با آن آشنایی دارند.
این کتاب اساساً به کار دو گروه می‌خورد: خوانندگانی که به تأمّل در تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران در قرن بیستم ــ و به ویژه تاریخ نهضت ملّی، حزب نیروی سوّم و جامعه‌ی سوسیالیست‌ها، و پدیده‌ی غیر‌عادی خلیل ملکی ــ علاقه‌ی ویژه‌ای دارند، و پژوهندگان و تاریخ‌نگارانی که حرفه‌ی آن‌ها تحقیق در تاریخ آن دوران است.
دیگر کتاب‌های نویسندگان:
کتاب‌های مرتبط
نظرها (0)
ثبت نظر: