نجوان درویش و بیداری در بهشت

نجوان درویش نه یک شاعر حماسی، بلکه یک شاهد صادق است که با زبانی صریح و گاه برهنه، دردهایی را روایت می‌کند که جهانی هستند. او شاعری است که از تلخی و ناامیدی نمی‌گریزد، اما همواره جوهر انسانیت را در دل ویرانی‌ها جست‌وجو می‌کند

سه‌شنبه 6 آبان ۱۴۰۴  -  خبرگزاری ایسنا

به گزارش ایسنا، فاطیما احمدی، روزنامه‌نگار در یادداشتی نوشته است: نجوان درویش، شاعر فلسطینی متولد اورشلیم در سال ۱۹۷۸، یکی از صداهای اصلی و تأثیرگذار در نسل جدید شعر عرب است. او نه‌تنها به عنوان یک شاعر، بلکه به عنوان یک روزنامه‌نگار و فعال فرهنگی، نقشی محوری در ثبت و بازتاب وضعیت پیچیده‌ فلسطین و جهان عرب داشته است. شعر درویش، در عمق خود، انعکاسی از تجربه‌ زیسته‌ فلسطینی است که با مفاهیم گسترده‌تر تبعید، هویت، عدالت، و شکست آرمان‌شهرها درهم تنیده شده است.

جهان شعری او مملو از شکستن مرزها است؛ مرز میان تاریخ رسمی و روایت‌های شخصی، مرز میان مقاومت حماسی و روزمرگی‌های خردکننده، و مرز میان واقعیت خشن و طنز سیاه. زبان او که در عین سادگی، ریشه‌ای عمیق در ادبیات کلاسیک عرب دارد، از ابهام‌های عمیق و تصاویری کوبنده بهره می‌برد و از این طریق، وجدان بیدارشده‌ای را به نمایش می‌گذارد که از لفاظی‌های سیاسی و شعارهای توخالی پرهیز می‌کند. درویش نه یک شاعر حماسی، بلکه یک شاهد صادق است که با زبانی صریح و گاه برهنه، دردهایی را روایت می‌کند که جهانی هستند. او شاعری است که از تلخی و ناامیدی نمی‌گریزد، اما همواره جوهر انسانیت را در دل ویرانی‌ها جست‌وجو می‌کند:

ادامه مطلب : www.isna.ir