درباره‌ی کتاب:

آنتونی گیدنز، جامعه‌شناس نامی معاصر، در این کتاب تعبیری جدید و تفکرانگیـز از تحولات نـهـادی هـمـراه بـا مدرنیته عرضه می‌کند. او در این تعبیر از احاطه‌ی خویش بر کل سنـت اندیشه‌ی جامعه‌شناختی بهره می‌جوید و بر این اساس مـدرنیته را پدیده‌ای دوسـویـه می‌بینـد. نهادهـای اجتمـاعی دوران مدرن، جهـانی از فرصت‌ها و امکان‌هـای تازه پیشِ روی انسـان‌ها گذارده، زندگی را برای آنان امن‌تر و تلاش‌های آنان را ثمربخش‌تر ساخته‌اند. از سوی دیگر، در همین دوران، کار صنعتی سـرشتـی خـوارکننـده یافته، گـونه‌هـای مختلـف تـوتالیتریسـم رشـد کـرده، خـطـر تبـاهـی محیط‌زیست مشهود است و قـدرت نظامی و تسلیحـاتی همچنان تهدیـدکننـده اسـت. گیـدنـز بر آن است که مـا هنوز پـا به دوران پسامدرن ننهاده‌ایم. مـا در دوران متأخر مدرنیته هستیم که در آن پیامدهای مدرنیته فراگیرتر و ریشه‌ای‌تر و بنیادین‌تر شده‌اند. گذر به دوران پسـامـدرن مستلـزم دگرگونـی‌هـایی در شکـل سازمان اجتماعی و فرهنگی مسلط است.